وبلاگ نویس

خب دیگه نوبتیم باشه نوبت خودمونه و باید یک جورایی با خودمون شوخی کنیم و از قشر زحمت کش و بی شیله پیله ی خودمون بنویسم (حس میکنم داره دماغم بزرگ میشه) پس لذا نقطه سر خط!!!

شروع کار میخوام داغ دل خیلی از آدما رو تازه کنم و به وبلاگ نویسایی اشاره کنم که یک جورایی با خودشون درگیرند و از یک آهنگ خیلی داغون یا به شدت شاد یا ... خوششون میاد و اونو تو وبلاگشون میزارند و صد البته هیچ دکمه ی اِستُپی براش قرار نمیدند. طی روانشناسی هایی که صورت گرفته این ها با عمه ها و کلیه ی فامیلشون درگیرند و چون جرات ندارند به صورت رو در رو این نفرت رو ابراز کنند دست به دامن من و شما و دنیای مجازی شدند پس خواهشمند نهایت همکاری رو باهاشون داشته باشید

بعد ازین گروه کسایی قرار دارند که از بیخ و بُن کور رنگی دارند ، رنگ بندی و رنگ نوشته های وبلاگشون افتضاح آدمو نابود میکنه مثلا قالب وبلاگ مشکیه رنگ نوشته هارو قهوه ای کم رنگ انتخاب میکنند با اینا مهربون باشید دست خودشون نیست

یکسری از وبلاگ نویسا هم که کلا با بقیه قهرند از اولین پست وبلاگشون به بعد تمام نوشته هاشون دارای رمزه و هیچکسی جز خودشون حق داشتن این رمزو نداره اینا خب حق دارند خیلی وقته دفتر خاطراتشونو گم کردند پول ندارند دفتر جدید بخرند مجبورند اینجا بنویسند ازتون نمیخوام باهاشون مهربون باشید فقط خواهشا تحملشون کنید