سلام. وبلاگ من تمام مطالبش از خودمه و از جایی کپی نشده و تماما از ذهن بیمار خودم (شوخی بودا) سرچشمه میگیره و اگر مطلبی از خودم نباشه مطمئن باشید ذکر میکنم.
ممنون میشم اگر جایی از مطلبم استفاده میکنید حتما بگید از وبلاگ من بوده.
با نظراتتون منو بیش از پیش ذوق مرگ کنید :دی
یا حق
ادامه...
خیلی از آدما هستند بیشتر وقتشونو تو دنیای مجازی میگذرونند یکجورایی دنیای حقیقی رو ترک کردند. حال و حوصله ی رابطه ی واقعی رو ندارند ولی تا دلتون بخواد رابطه ی مجازی دارند و رفیق های مجازی. به نظرتون مشکل کجاست؟ دنیای حقیقی یا مجازی یا ما آدما؟؟؟
عباس
پنج‌شنبه 16 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 11:43 ق.ظ
خوش بحالتون ما که همیشه سر کاریم از بس سرکارمون میزارند
Sepanta
جمعه 24 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 03:14 ق.ظ
آره ؛ دقیقا
Sepanta
دوشنبه 20 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 08:45 ق.ظ
آره منم زیاد با نت کار میکنم . ولی ارتباطم با دوستان بیرون از اینترنتم هم خیلی زیاده ولی این خاصیت دنیای مجازیه که خیلیا رو طوری جذب خودش میکنه که روی روابط وافعیشون هم تاثیر میگذاره . خیلی زیادن افرادی که توی دنیای مجازی ؛ خودشون رو با جنسیت دیگه ای معرفی میکنن ؛ یا خودشون رو او چیزی معرفی میکنن که در واقع نیستن !!! و چون این چیزی که نیستن ، براشون جذابیت زیادی داره ؛ طبیعتا وقت زیادی رو هم براش میذارن
کار درستی میکنی آدم نباید تمام دنیاش بشه مجازی. نباید قید واقعیتو بزن چون بر وفق میلش نبوده یا ...
آدما به خاطر ترس از رویایی با مشکلات به دنیای مجازی روی میارن که کار درستی نیس بعدشم از همین دنیای مجازی استفاده های خیلی بدی میکنن
مشکل اکئر ما هم همین ترسه که باعث میشه به خیلی کارا دست بزنیم
ندا حیدری
جمعه 17 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 01:09 ب.ظ
سلام این از عدم اعتماد ادما به دنیای واقعیه که خیلی قانونمند و سرسختانه عمل میکنه ولی دنیای مجازی قابلیتهای زیادی داره و اگه بلد باشیم میشه خوب ازش استفاده کرد
سلام. دنیای مجازی خوب هست ولی وقتی ما با دنیای واقعیش مشکل داریم و هویتمونو تو دنیای واقعی با دروغ یا ... میپوشونیم چه انتظاری میتونیم از دنیای مجازی داشته باشیم؟
خو منم شاید اینطوری باشم خودم خبر ندارم! اره قبول دارم روابط خیلی کم شده خودمم کمتر دوستامو میبینم بیشتر یاهو
پس از همین الان شروع کنید به واقع گرایی
anna
پنج‌شنبه 16 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 05:52 ب.ظ
مشکل اینجاست که اعتماد دیگه رنگی نداره،دوست داشتن فقط لفظی شده،نگاه ها دیگه عمق نداره و مسبب همه ی اینا خودمونیم به امید روزهایی که خودمون خودمونو بهتر بشناسیم وبلاگ جالبی دارید
اعتماد ها رنگ داره ما آدماییم که هر زوط رنگ عوض میکنیم. دوست داریم مثل رنگین کمان باشیم صد رنگ اگر یک رنگ باشیم مشکل حله. هر کی بخواد خودشو بشناسه باید با خودش رو راست باشه و خودشو گول نزنه
زمان آدم‌ها را دگرگون می‌کند اما تصویری را که از ایشان داریم ثابت نگه می‌دارد. هیچ چیزی دردناک‌تر از این تضاد میان دگرگونی آدم‌ها و ثبات خاطره نیست.
ایول با جمله ات خیلی حال کردم
لیلا
پنج‌شنبه 16 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 03:49 ب.ظ
کاش میگفتی خدت جز کدوم دسته ای به نظر من ادما قدرت تخیلشون رفته بالا و می تونن خودشونو هر لحظه به یه شکلی تصور کنن برا همینم یه شکل و یه رو بودن دیگه راضیشون نمی کنه
من اصولا دنیای حقیقیمو بیشتر دوست دارم. چون همه چیزش واقعیه ولی مجازی از اسمشم معلومه همش مجازی و غیر حقیقیه
خو بیکاریه دیگه الافیم
خوش بحالتون ما که همیشه سر کاریم از بس سرکارمون میزارند
آره ؛ دقیقا
آره منم زیاد با نت کار میکنم . ولی ارتباطم با دوستان بیرون از اینترنتم هم خیلی زیاده
ولی این خاصیت دنیای مجازیه که خیلیا رو طوری جذب خودش میکنه که روی روابط وافعیشون هم تاثیر میگذاره . خیلی زیادن افرادی که توی دنیای مجازی ؛ خودشون رو با جنسیت دیگه ای معرفی میکنن ؛ یا خودشون رو او چیزی معرفی میکنن که در واقع نیستن !!! و چون این چیزی که نیستن ، براشون جذابیت زیادی داره ؛ طبیعتا وقت زیادی رو هم براش میذارن
کار درستی میکنی آدم نباید تمام دنیاش بشه مجازی. نباید قید واقعیتو بزن چون بر وفق میلش نبوده یا ...
عالی بود مث همیشه
سارا
ممنون
نمیدونم شاید به خاطر اینه که یه مشت آدم تنها دور هم جمع شدن
آدما تنهاند چون دنیای مجازی رو جایگزین دنیای واقعی کردند
آدما به خاطر ترس از رویایی با مشکلات به دنیای مجازی روی میارن که کار درستی نیس
بعدشم از همین دنیای مجازی استفاده های خیلی بدی میکنن
مشکل اکئر ما هم همین ترسه که باعث میشه به خیلی کارا دست بزنیم
سلام این از عدم اعتماد ادما به دنیای واقعیه که خیلی قانونمند و سرسختانه عمل میکنه ولی دنیای مجازی قابلیتهای زیادی داره و اگه بلد باشیم میشه خوب ازش استفاده کرد
سلام. دنیای مجازی خوب هست ولی وقتی ما با دنیای واقعیش مشکل داریم و هویتمونو تو دنیای واقعی با دروغ یا ... میپوشونیم چه انتظاری میتونیم از دنیای مجازی داشته باشیم؟
خو منم شاید اینطوری باشم خودم خبر ندارم!
اره قبول دارم روابط خیلی کم شده خودمم کمتر دوستامو میبینم بیشتر یاهو
پس از همین الان شروع کنید به واقع گرایی
مشکل اینجاست که اعتماد دیگه رنگی نداره،دوست داشتن فقط لفظی شده،نگاه ها دیگه عمق نداره و مسبب همه ی اینا خودمونیم
به امید روزهایی که خودمون خودمونو بهتر بشناسیم
وبلاگ جالبی دارید
اعتماد ها رنگ داره ما آدماییم که هر زوط رنگ عوض میکنیم. دوست داریم مثل رنگین کمان باشیم صد رنگ اگر یک رنگ باشیم مشکل حله. هر کی بخواد خودشو بشناسه باید با خودش رو راست باشه و خودشو گول نزنه
مارسل پروست:
زمان آدم‌ها را دگرگون می‌کند اما تصویری را که از ایشان داریم ثابت نگه می‌دارد. هیچ چیزی دردناک‌تر از این تضاد میان دگرگونی آدم‌ها و ثبات خاطره نیست.
ایول با جمله ات خیلی حال کردم
کاش میگفتی خدت جز کدوم دسته ای
به نظر من ادما قدرت تخیلشون رفته بالا و می تونن خودشونو هر لحظه به یه شکلی تصور کنن برا همینم یه شکل و یه رو بودن دیگه راضیشون نمی کنه
من اصولا دنیای حقیقیمو بیشتر دوست دارم. چون همه چیزش واقعیه ولی مجازی از اسمشم معلومه همش مجازی و غیر حقیقیه
مسخره بودن دنیای حقیقی و جذابیت دنیای مجازی و الافی آدما! این دلیلشه.
اینم حرفیه !